Het kind en de kleine ster

Er was eens een klein kind, dat op zomeravonden in de armen van zijn moeder, met de wipneus, keek naar de hemel en de sterren fonkelen. Plotseling zag hij twee, die begon te jagen, spelen in de lucht en verdwijnen dan.Het kind verrast en verbaasd opende haar ogen en zei: 'Mam, maar ook de sterren spelen tegen elkaar? "En elke avond, toen de nacht viel, hij kon niet wachten om te gaan en te kijken naar hen.Maar op een dag zei hij: "Mam, maar waarom elkaar te jagen in de lucht en niet naar beneden komen om met mij spelen? Hoe kunnen we krijgen? "En hij strekte zijn hand proberen om ze te stoppen ... maar ze ondeugend als ze over te nemen waren, rende weg.Een ster, baby, hoorde zijn woorden en wilde om eruit te komen met hem te spelen ... Maar helaas, de reis was lang en toen het kwam was het daglicht."Ik moet sneller te doen," zei de ster, "anders, als ik mij niet zien!"Maar trial and error kwam te laat De ster was in wanhoop, nu ze hield het kind, wilde hij met hem spelen ... maar het was klein en kon niet meer lopen.Een engel die voorbijging, zag haar huilen en zei: ". Vasthouden aan mijn vleugels en ik neem je mee"Maar het kwam op aarde de ster besefte dat hij niet langer kon rennen en spelen.De engel vervolgens opgepikt door zijn twee kleine vleugels veren en gaf de starlet. "Hier, zei hij, met deze kun je vliegen."Dus vloog ze van het kind en samen speelden.Daarna, geholpen door de Engelen, zoveel andere sterretjes nam down to earth om andere kinderen gelukkig te maken, en op zomeravonden, als je ziet zoveel kleine lichtjes vliegen, knippert aan en uit in de nacht zijn de sterren die uit de hemel viel om te spelen.