De Draak, de jonge Maria en Koning Ogard

Once upon a time.Ja, Once upon a time, en het kon niet zo te zijn, want alleen als de draken zou kunnen bestaan.
Ooit, lang geleden, er wordt gezegd dat een draak woonde in een grote vallei. Deze vallei was ver, ver weg van de grote steden en belangrijke gebieden, was niet een rijk land, waren er geen kooplieden en grote dames, waren er slechts bergen en dorre land en de mensen die er woonden leidde een leven van zwoegen, dikwijls ook van de honger.Op de berg die de vallei en het dorp, in een donkere grot en stinkende over het hoofd gezien, had hij een grote draak geïnstalleerd.Misschien is de laatste van de soort.In die tijd had men fel gevochten om zich te bevrijden uit de race van draken. Sinds jaar en dag, in alle uithoeken van de aarde, was er een koning die niet zijn meest dappere krijgers had opgeroepen, beloofde grote beloningen en bereidde grote expedities naar hun land te bevrijden van de aanwezigheid van verraderlijke beesten.Al jaren en jaren, had krijgers en draken in felle gevechten botste en te leren.Dragons, met hun imposante afmetingen, hun pantser, klauwen, staart, waren veel sterker dan de mensen. Veel dappere helden en solitaire sterfgevallen waren gemakkelijk gebroken door de beesten.Maar toen de krijgers, zich bewust van de superioriteit van de draken, vormde een coalitie tussen hen en hun toevlucht tot trucs durven naar rechts op de machtige vijand. Zij omringden de geïsoleerde beest aanvallen in grote groepen, met behulp van vuur en steeds krachtiger wapens en dus, ondanks de verliezen onder de ridders, een voor een de Dragons viel onverbiddelijk.Met de dood van de draken mannen konden zich te wijden aan hun activiteiten, zonder angst te worden aangevallen en verslonden, konden handelaren met hun goederen te reizen, de velden werden niet meer geplunderd en verwoest en kan worden geteeld, dus werd het leven eenvoudiger en gelukkiger voor iedereen.Maar in deze vallei ver weg en verloor, ik wil je vertellen, er waren geen strijders met armor en wapens, een koning regeerde of rijk niemand te bellen om rally te beloven grote rijkdom om de draak te doden.De draak, misschien wel de laatste overlevende van de soort, had in de grot van deze afgelegen vallei vestigden alleen maar om de felle vechter die hem in het rijke land waar hij woonde had gegeven te ontsnappen.Hij droeg op het lichaam een ​​aantal flagrante wonden ontvangen in meedogenloze gevechten uit die, op het einde, had gewonnen. Maar hij wist dat de strijders weer zou terugkeren om te vechten tot aan zijn dood. Hij werd toen gevlucht voor dagen en nu, in dit afgelegen plek, die bestemd zijn om te stoppen.Alleen dat hij gedood die jonge dappere, die hem stom had geconfronteerd.Het doden van hen met opzettelijke wreedheid had schrik wierp onder de inwoners en meteen duidelijk gemaakt aan iedereen die de sterkste! Had overleefd vele andere gevechten, nu ontsnapte hij de wraak van krijgers, die bestemd zijn om te leven zonder vechten en zonder vermoeidheid, wonden te helen en het leven te genieten. Dacht dat het goed dat in plaats van plundering en kopen voedsel geschikt hem op mannen om arbeid voor hem op te leggen.Hij zette het hun eigen regels duidelijk: als ze wilden wonen liet hem levert aan de grot te brengen. Point.
Dus, voor alle inwoners van de vallei, het leven, al vermoeiend, werd een inferno.Ze moesten de hele tijd werken om voldoende voorraden te verzamelen om de draak te voldoen. Minder en minder bleef voor hen en voor hun kinderen. Op tijd, elke maand, een kleine rij van wagens ging de vallei en stond in de open ruimte in de voorkant van de grot. De weinige mannen die wagons, gekozen uit de dapperste, ongeladen de leveringen en proberen om zo snel mogelijk te doen, ze hervatten hun weg terug.
Winter kwam en voorraden werden steeds schaarser worden tot het punt dat veel van de inwoners, uitgeput door vermoeidheid en honger, ziek en begon te sterven.Dus de oudsten ging naar het dorpshoofd, een boer net als zij, gekozen om zijn kracht en wijsheid."We kunnen niet doorgaan, de voorraden raken op," zei de eerste, "binnenkort zullen we beginnen te verhongeren, is er niets," voegde de tweede "je hebt om iets te doen, je bent onze leider," concludeerde de laatste.
De arme man, getroffen door zo veel verantwoordelijkheid, wist hij niet wat te doen, maar besloot hij de draak zou komen te staan.Toen ging naar de grot met de bijna lege wagons van de nieuwste functie en gedownload naar de grond belasting, bleef hij naar de draak af te wachten.Deze kwam uit de grot uitgerekt, af te geven een verschrikkelijke stank. De vreselijke geur raakte de neus van het dorpshoofd, het beest was groot, gewend om te leven binnen de grot en ... niemand ooit had gezien of gehoord van een draak die een bad in de rivier nam!Verbaasd over de aanwezigheid van de man de draak siste, "? Je wilt, nu sterven" Door gebruik te maken van al zijn moed, de man sprak: "Ik kom namens al mijn volk. we zijn niet meer in staat om u uw vullen eten te geven, oogsten zijn voorbij, de graanschuren zijn leeg is, zullen we sterven van de honger, en gij zult hebben niets te cibarti! ""Stupid man! Je vergeet dat je eten voor mij! Wanneer u niet in staat zal zijn om me te brengen genoeg betekent dit dat ik naar beneden ga om het te krijgen voor me "en ging terug naar de grot.Het dorpshoofd kwam naar beneden te melden bij de ouderen en mensen wanhopig, hem smeken om iets te doen.Dus de volgende dag, ging hij op de vallei en riep de draak: "Dragon, vertel me wat ik moet doen, omdat deze voldoet go away""Crazy" schreeuwde de draak coming out boos. 'Wat denk je dat ik zal gaan van hier als een gunst aan u en aan die ellendige van uw vrienden?'De draak was woedend. Die kleine man had durfde hem tegen te spreken, en dat herinnerde hem boos de brutaliteit waarmee het was aangevallen, verslagen en verdreven uit vele kleine mannen. Opeens besefte hij dat hij iets moest doen voor de moed van deze onbeschaamde contagiasse de hele vallei.En in een flits besefte hij wat te doen: "Ik zou je gek nu scheuren! Luister naar me kleine man, als je niet wilt naar beneden te komen naar het dorp te voeden me je vrienden, morgen zul je me meenemen dochter. dus gewoon ik niet naar beneden gaan naar de slacht.Weet het nog goed: je dochter in ruil voor het hele dorp het leven. Get out now! "Dus het breken van de trots van het dorpshoofd zou zijn onbetwiste heerschappij te herstellen.
De man, in wanhoop, terug naar het dorp en vertelde alles.Maar als de draak had verwacht, het hele dorp koos om te vechten en zet het hoofd om de uitwisseling te aanvaarden. Een leven tegen allen! De arme man, die al zijn oudste zoon had verloren, die samen met andere jongeren uit de draak werd gedood toen zij hem confronteerde naar het dorp te verdedigen, kon het niet helpen, maar accepteren wat zijn volk wilde.In de ochtend, alleen, zelfs een keer beklom hij de vallei bracht hij zijn dochter, een jonge man met lang haar zwarten, met een slanke figuur en eerlijk. Beautiful. Genoemd Mary.De draak gerommel, kwam uit de grot in een wolk van stof en stank. De man had zijn bevelen gehoorzaamde, wederom had bepaald wie de sterkste was. Hij stond op zijn achterste benen toont al zijn grandeur en keek naar de jonge man, trots zijn blik beantwoord.Hij bleef als versteend. Zijn hart plotseling gestopt. Hij voelde een scherpe pijn als een lichtend ridder galopperen op een woedende paard, zijn spies stak hij in het hart van de fijnste staal. Een vreselijke kreet weerklonk door de vallei en de draak, het openen van de kreupele vleugels, sprong ze op en ging snel naar de top van de berg verdwijnen.Geschokt dat dit gebeurt, ongelovig en verbaasd om in leven Dragon vlucht, vader en dochter ging snel om het goede nieuws te brengen.
De draak vloog en rolde tussen pieken en bossen schreeuwen en kronkelen. Voor dag en nacht in de rotsen schreeuwde ze kloppen van bomen en het breken van rotsen met woedende slagen, totdat hij viel op de grond uitgeput en bewusteloos. Het uiterlijk van dit meisje had altijd het hart gebroken.De lichten van de dag weer opgestaan: nu hij wist wat te doen.
Hij vloog voortdurend, zonder te stoppen, zonder eten of drinken, tot waar de ondergaande zon is verborgen voor de ogen van de mensen, naar het huis van de machtige tovenaar.Aan de voorzijde van het vervallen Shack belde ze en riep de Wizard tot ze wakker werd uit zijn slaap, kwam uit van het bezoek de moeite genomen.'Wat wil je van me of ongelukkig beest? Je moet een grote dorst naar magie hebben als je durft om wakker te worden zonder angst mijn wraak! "Zei hij."O machtige tovenaar, kan ik niet leven als dit, je moet me veranderen in een man, 'zei de draak.The Magician lachte. Dan, in stilte staarde ze voor een lange tijd zijn ogen op de draak, kruizen met zijn ogen. Eindelijk sprak hij:"De tijd van draken is voorbij, het weet ook, zullen de mensen uitgeroeid hebben. Maar jij, de laatste van uw woeste species, wil je je rechtsaf in uw vijand! "De draak antwoordde: "De haat die vulde het hart van mijn draak is rijden met een meisjesachtige uitstraling gewassen!"'Je hebt gelijk: een draak zonder haat kan niet leven. Ok, ik zal helpen bij de laatste van de draken om zijn wens te vervullen. "En de Wizard terug naar de hut van waaruit hij kwam met een dampende drankje dat zat tussen de benen van de draak. "Kijk draak! Als je drinkt dit filter een sterke en knappe man genaamd Ogard worden, maar de mensen zullen alleen blijven als je hart niet meer terug komt om te vullen met haat en hebzucht. " Hij draaide zich om en verdween in de hut die op hun beurt ontbonden als opgeslokt door de mist.De draak dronken gretig en begon te rollen op de grond in vreselijke pijn. Toen hij eindelijk in geslaagd om op te staan ​​was hij niet langer een draak. Hij rende naar de rivier en de spiegel in het water: het was een man. Jong, knap en sterk, net als de Wizard gezegd. Nu was Ogard!Op de grond waren er wapens en een zak vol goud. Hij kleedde het harnas, omgordde zich met het zwaard gehesen het goud en begon te lopen naar de vallei en de Maiden te vinden.Als een man niet kon vliegen en liep op de weg terug. Een rivier blokkeerde de enige weg en een hangbrug kruist het. Toen ze begon de rivier over te steken realiseerde hij zich dat ze niet wist waar hij was en de manier waarop ze moeten gaan. Op dat moment hoorde hij een stem schreeuwende baby en om hulp vragen.Een kind dat door de huidige gesleept onder de brug, leek te verdrinken. Ogard aarzelde even, dan instinctief trok de wapenrusting die viel van de brug verdwijnt in de rivier, verliet hij ook liet de zak met goud, dat verdween in de bocht en viel in de rivier. Met een paar slagen bereikte hij de jongen en trok hem naar de wal.veilig bracht om de jongen wal stond op en sprak, maar haar stem was niet die van een kind, maar de ruwe en stoere van de Tovenaar: "Gij hebt mijn test geslaagd Ogard, nu heb je het hart van een pure man. U kunt terug naar degene die wacht op je gaat, maar vergeet niet, als je hart weer het hart van de draak zal zijn, de draak je terug te komen en te sterven draak "Het verdween weer vertrekken alleen deze keer een zak vol met zaden.Ogard pakte hem op, keek op en zag voor hem de vallei en het dorp waar Maria woonde.
De vreemdeling duwde zich een weg tussen de mensen van het dorp met spoed komst van deze onbekende jonge man en ging naar het dorpshoofd. Met deze sprak uitgebreid over zijn plannen voor de revitalisering van de vallei.Het hoofd, verbaasd door de brutaliteit van de jonge buitenlander, de oudsten bijeengeroepen om te evalueren wat hij te zeggen had en Ogard in geslaagd om hun vertrouwen te winnen.De bewoners gingen aan het werk om de velden te bereiden, volgens de richtlijnen van de vreemdeling gegraven kanalen die water uit de rivier te irrigeren en maken de aarde vruchtbaar.Ogard verspreid de zaden had de magiër, die ooit geplant gekiemde snel aanleiding geven tot meer weelderige gewas dat ze nooit hadden gezien. Het leven in de vallei begon te veranderen, nu was er voedsel voor iedereen. Het dorp binnen een paar jaar werd de grootste en welvarend.Dus toen de baas voelde zich te oud en moe en gaf zijn rol, mensen wilden Ogard rijden. De vallei was niet langer een somber en verlaten plaats, was een echte koninkrijk geworden en Ogard was de koning.
En Maria? Mary, toen de vreemdeling kwam naar het dorp en ontmoette haar ogen, herkende hij die ogen die voor de eerste keer op de berg had gezien. Hij realiseerde zich dat hij was teruggekeerd naar haar. De verschrikkelijke draak geworden voor hem een ​​jonge man van zachte manieren. En het was er voor haar.Dus de Koning Ogard al snel aan zijn zijde zijn koningin.Jaren gingen voorbij. Onder de wijze en verstandige leiding van Ogard, had het dorp een stad geworden, werden de akkers verder uitgebreid en verder weg, was de bevolking gegroeid, handelaren en ambachtslieden was aangekomen. Het leven van mensen waren heel anders dan toen de draak was verdwenen en sinds zijn aankomst van de vreemdeling! De stad was rijk, uitgestrekte, zelfs een kasteel op wiens poorten Ogard had een teken afbeelding van een draak op de top van de berg gemonteerd had.In het kasteel van de koning en de koningin leefden tevreden met hun familie en geliefd door hun volk.
Maar het geluk en welzijn van het rijk veroorzaakt afgunst in de buurt van de Zwarte Prins domein.Deze zijn niet gemaakt een vooruitgang als gevolg van buren en bereid zijn om hun oorlog om hun land te grijpen te maken.Re Ogard ijdel stuurde hij zijn boodschappers naar de prins te ontmoedigen. Deze had een sterk leger voorbereid, en de wetenschap dat ze kunnen rekenen op veel meer krijgers, was hij ervan overtuigd dat hij gemakkelijk het naburige koninkrijk kon veroveren dus steeds rijker en machtiger.Het koninkrijk van Ogard Sterker nog, meer dan krijgers en soldaten, werd bevolkt door boeren en ambachtslieden, had hij meesters en apothekers, maar schaarse van boogschutters en katapulten.Binnenkort zal de legers van Prince vielen de koninkrijk. Slachten boeren die het land verdedigd met houten hooivorken die weinig kon tegen armor en stalen wapens, de strijders van de Prins geavanceerde verwoestende de velden, in brand steken van de huizen en aangevallen het kasteel. Koning Ogard, was ingenomen met de overlevenden, hij de deuren gesloten.Hij begon een vreselijke belegering, onder vuur van katapulten en verschillende wapens. Voor de dagen en nachten van de soldaten en de mensen van het koninkrijk verdedigde het kasteel afweren van de aanvallen van het leger van de prins. Maar op de derde nacht de deur zwichtte onder de hameren en de zwarten krijgers ging het kasteel dus het begin van de plunderingen.Rond Ogard, die met spoed naar de vijand te nemen, viel de laatste soldaten, terwijl, beschermd door een groot aantal strijders, de Zwarte Prins was het bevorderen van het lachen, genoot van de op handen zijnde overwinning. De gedachte aan zijn vrouw, van de mensen en het koninkrijk viel in de handen van de woeste Zwarte Prins, drong als een blad van Ogard hart! Maar, zoals hij zei de Tovenaar, op dat moment zijn hart, binnengevallen door haat, keerde terug naar zijn het hart van een draak!
Getroffen door een verschrikkelijke pang Ogard rolde op de grond schreeuwen, maar stond meteen op zijn achterste benen snuiven neusgaten een scherpe rook die zich verspreiden als een dikke mist onder de aanvallers.De strijd, die eindigde leek met de dood van de laatste bewakers, schieten met woede en wreedheid. De zwarten vochten strijders schieten pijlen en speren, maar onvermijdelijk viel onder de slagen van de klauwen en de staart van de draak. Hit meerdere malen en uitgeput door de ontvangen klappen, de draak op het einde bevond hij zich in de voorkant van de Zwarte Prins, alleen gelaten om te vechten onder de lijken van zijn soldaten.De prins kon niet instemmen met een nederlaag en sloeg harde door de sterke krijger die was. Met behendigheid en moed, slaagde hij erin om de klauwen van de draak te voorkomen met zijn zwaard zijn hart doorboord. The Dragon voelde ontsnappen aan het leven, maar de haat die zijn hart vervuld gaf hem de kracht om de strijd voort te zetten en, met een laatste machtige snik, brak de schaal en de achterkant van de prins.
Met de dood van de draak mist afgevoerd met een verschrikkelijke spektakel van verminkte krijgers en een gigantische draak met zijn hart overlopen. Mensen opgevallen, geschrokken van zoveel geweld, maar gelukkig aan het eind van de verschrikkelijke binnenvallende leger.Hij kwam de koningin, die wierp zich huilend op de nek van de Dragon's, nat van zijn tranen werd steen.
De oudste zoon overnam van Ogard en regeerde voor een lange tijd proberen waard van de wijsheid van zijn vader te zijn. De huizen werden herbouwd en begon om de velden te cultiveren, de vallei werd weer vruchtbaar en vrijgevig en de bewoners teruggekeerd om te leven in de grote serene vallei aan de voet van het kasteel bewaakt door de draak stenen.